Kalem kýrýldý Yürek yen içinde kaldý... Artýk yokluðunda makyajý akmýþ fahiþe gibi deðersiz hayat!
Tek sýðýnaðý toprak olan bir bedenin notlarý...
I. Karýncanýn ayak izlerinden daha sessiz çölleþirken kelimelerim Yalýnayak bir rüzgâr kelepçeliyor, dua narkozlarýnda açýlan ellerimi Siyah bir pazar gecesi, bir iç çekiþlik nefesim varken yýrtmacýna Dünya’nýn Küflenmiþ nikotin kokusu gibi oluyor,düþlerle kefenlenmiþ ruhun azabý En sevdiðim hücrelerime kadar doluyor korku dolu nazarlar
II Azrail’in ihanetine kapýyorum gözlerimi Ölülerin sustuðu bir mahþer düþlüyorum yalnýzlýðýma Masallardan bile mutlu sonlarýn silindiði Baþlangýcý bilinmeyen aþk öykülerinde arýyorum huzuru Nefes almayý unutuyorum!
III Acýyý ve hüznü gözlerine satan tarihimin Etten ibaret benliðinde ruhsuz savuruyorum feryadýmý Kalbin ücra köþelerinde gizlediðim ikincil çoðul kiþiliðimde Sözlerinden kalan bütün yaralarým kanýyor Baþýný dik tut heyhat!
V. Pimi çekilmiþ gökyüzünün matem kokan cesedinde Saçlarýna düþürdüðüm bir yýldýzýn kanýyla tutunuyorum umuda Cebimde duran kefenime sinmiþ sen kokulu intiharýn gölgesinde Nadasa býraktýðýn dudaklarýmdan düþüyor geceye inanç Bir çýðlýða dönüyor susuþlarým!
VI. Bir birini tamamlayamayan iki hayat gibiydik Senin gözlerin ve benim kirpiklerim Sen Dünya’na daha çok ben bulabilirsin Ama ben dünyasýna sýðýnamayacaðým senden sonra Acýnýn tarihinin...
Kan ve kaleme and olsun ki Yüzüne bakmayacaðým ihtiyar küre Sesimi duyma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Koç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.