Hayat önce
usulca çekip gider saçlarýndan
titremiþ düþer gece, gündüz...
koluna taktýðý yalnýzlýk
düþüp kýrýlýr ansýzýn
o kadar hisli
o kadar yorgun baþladý ki
durup durup dökülüyordu kirpikleri
zýmpara hýþýrtýsýna benzemiþti yaðmur
iliklerini açýp
iliklerine kadar soyundu
anladýk ki eylül bu
anladým ki petunyalar güz gülü
savurulup durdu telaþlý
bacaklarýný bir limana baðlayýp
düþ kasetleri sardý
yanmýþ gümüþler etrafýnda
soyut, somut ne varsa eritti
sakladýðý çarpýntý kýpkýrmýzý tutuþmuþ
pantolonu ruj yanýðý fýrlamýþtý
O,
kanarsa boz florasanlarýn altýnda
mor salkýmlar düþer topraða
demlendikçe soðuk
kýyý kentleri donar
ürperir iki çýplak el
ayýþýðý’nýn koyusunda kalýr izmir...
17.01.08
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.