Kendime Yanıyorum
Kendime Yanýyorum
kuru bir çiçeði sulamakmis seni sevmek
doðmayacak güneþi beklemekmiþ
yazýlmayan kaderi alnýnda bilmekmiþ
Kendime yanýyorum
umutsuz kalmakmýþ seni umut etmek
ilkbaharým sanýp yeþereceðimi hissederken sonbahar gibi sarartmýþsýn heryerimi
ben birlikte yüceldiðimizi sanarken yerin dibine gömmüþsün beni
Kendime yanýyorum
sen yalanlar anlatýrken
ben doðrularýma katmýþým seni
birlikte bir yuva kurduk derken sen kuyu kazmýþsýn hayallerime
ben her zaman sen sen derken
sen nefret etmiþsin ben ben diye
Kendime yanýyorum
bir anlýk düþmüþüm senin için ben uzun bir hikaye sanmýþtým
bir ölüm ayýrýr bizi diyordum oysa sen çoktan benden ayrýlmýþsýn
bir daha sevemem diyordun
yeni bir sevdaya bilmiyorum kaçýncý aldatmaya yelken açmýþsýn
Kendime yanýyorum
kendimi akýllý sanardým meðer ne kadarda safmýþým
gerçek aþk bu diyordum herkese emin misin diyorlardý anladým ne kadar da inanmýþým
bitmez diyordumda bayadýr gözlerimiz kavuþmuyordu demek bu yüzden anlamamýþým
Kendime yanýyorum
iki dünyamýz bir olsun derdim oysa bu dünyada bir olamamýþýz
iki cihanda nasýl beraber oluruz ki demiþtin banada olmayacaðýmýzý nasýlda anlamamýþým
bir melek tanýdým bu dünyada diyordum senin içinde
içinde yatan o þeytaný nasýl bulamamýþým
Kendime yanýyorum
herkesi yine kendim sanmýþým
aþkýn gerçeðini ararken yine adisine takýlmýþým
Özür dilerim dünya bu aþk deryasýnda banada yer var sanmýþtým
bu yalan dünyayý Bu sefer gerçek sanmýþtým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.