gözleri maviydi denizin diplere doðru yeþil ve serin gölgeleri ürkütüyor göçer keçileri ayrýlamýyorum tanýdýðým yerde senden bir türlü çýkmýyor silüetin
on parmaðýn balýk olmuþ akyarlar kýyýsýnda yüzüp duruyorlar eski kadýnlar hamamýnda ne dokunan var sarý parmaklarýma ne de dolanan boynuma
kýyý senfonilerinde aciz suskunluðum kimsesiz konaklarda hayalet gibi acý rüzgârlar geçiyor içimden yapýþmýþ þeytan deresinin yamaçlarýna þarkýmýz besteye gelmez artýk bu canýn anýlarý acelesi var sonbaharýn yerine düþmüyor çam kozalaklarý
bu atlas bu umman baktýðýn yerin bir damlasýna cimri vermiyor yaralarýma basacak su sakýn deme deryalara sessiz türkü söylenir mi türbe taþýnýn altýna koydum çýðlýklarýmý yolun geçerse duy beni olur mu
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.