Sonsuz Bir Şarkı

soluklan ve otur
uzakmýþ þimdi anlatma
bulduðun þehrin yeni çocuklarý ile
karanlýðýn uykusuna dalacaksýnýz

neden kulaklarýný kapatýp dinliyorsun
beyaz senfoni
içi yeþil þarkýlar söyleyen eski aðaç
ölülerin omuzlarýnda küller
seni dinleyecekler

bize yaþadýðýn yerden deðil umutlarýndan bahset
aðzýnýn tutuþan güllerinden
yarýnlarýn yokuþ merdivenlerinden
ve yuvarlanýp gelen yaralarýndan bahset

ama dur kötü anýlarýn var senin
ve duygularý çözülmemiþ bilinmezlikler
ellerinde yüzlerce parmak
günahlarýndan bahset bize

yakamýn keskin kokusu size bunu hatýrlatýyorsa
piþmanlýklarým adýna yemin ederim ki
maviliklerin arasýnda gezinen bulutlarýn özgürlüðü
kalbime yansýrken söylediðim þarkýlardandýr
o kara sayfalarýma yenik düþtüðüm
yaðmurlar eþlik ederken göz yaþlarýma
arýndýðýmý sanmýþtým

yaðmurlar tartýldý göz yaþlarýma eþ
hafif sularýn günahsýz çimenlere sorulan suallerinden yoruldum
ve duruldum karþý kýyýlar kuruyana dek
çöllerin inleyen dudaðýnda hangi çiçek açmýþ ki
ellerimi tutsaklar gibi baðladýnýz böyle

doðrularý bölüp saldýk sonsuzluða
ilk adý saflýk olan bir baharýn çocuðu sanki
ve içini deþip kanýný akýttýðýmýz da
sere serpe beyazdý söyledikleri

ileri geri bir nöbet yeri
sýrtý yaralý bir kuþ gibi uyuduðunuzda
size düþler içinde mavi geçitler
kýrmýzý baharlar ve aydýnlýk geceler tasarladýk
þimdi uyandýrýp sizi
öpüyoruz beyaz nefesinizi
sonsuz bir þarký ile.







Sosyal Medyada Paylaşın: