yüzlerce iç. içerisinde

Ayný ihtiras, ve ayný ihtiþamýn içinde, içimden geçenleri döktüðüm,
döküldüðüm bir gökgüzeline karþý, karþýsýnda diz çöküp, dilimi çözüp,
öylece ve orada kaldýðým, sarsýlýp suya sarýldýðým, sonsuzluðun ucunda,
ucu keskin bir þeyle etime, gülümseyen, ve gencecik þeyler kazýdýðým,
ansýzýndan geçiyordum. Çözülmeyince, bizi dünyaya kýþkýrtan sýr, sýrtýný
þiire dayamýþ, ve bir dizesinden dahi, vazgeçmiyordu.

Sýnýrlarý sarhoþ bir ülke bulmak, ve bulunduðum yerde kaybolup,
kaybettiklerimin beni neye dönüþtürdüðünü, niye dönüþtürdüðünü,
bilmek istemiyordum.

Fýsýltýlar, kuduz bir köpüðe ulaþýnca, köpekler zincirini kýrýp, kýrgýn sularýn
nefretinden yararlanarak, þebekelere sýzdý. Çopur gövdesiyle bir karaçalý
çýkýp þehirdeki þenliðe katýldý, kahrolmaktan katýlan gövdemize, kýskançlýkla
karýþýk bir þehvet sarýldý. Bu bir rüya olmalýydý, riya bize, biz rüyaya, hepimiz,
hepimize kara çalýyorduk orada. Her þeyin birbirine karýþtýðý o cahil karmaþada.

Gerçekte ise, geçmiþin karanlýk ýþýðýný söndürmüþ, sünmüþ aðrýlarý dindirmiþ,
ve yorgun, fakat hala yoðun bir sevinci, þehri terk etmeye zorlamýþ, gidince,
bir gaflet saymýþtým, hepinizin içinde. Ama en çokta çok içimizdeki yerde,
sonrasýzlýkta olmuþtu, bu olanlar.

Oysa bir güzellik, bir sadelik, bir inceliktir gidiyor, nefesiyle buðuya,
sýnýrlarý sarhoþ bir ülke çizip, elleri el, gözleri göz, sözleri söz oldukça beni,
biz yapýyor, korkma diyordu. Bu dizede dilediðin kadar kalabilir, içinde
körelen þeyleri yontup, ýþýldayan, aðrýsýz bir yüz yapabilirsin, benim içimde;
seve seve, ve birdenbire bir yüz olur, yüzlercesinin içinde, içinden geçenleri
yazabilirsin, bile isteye. Ýnandým

Ama böyle birden bire ortadan kalkýp, bir sorunun yanýtý olarak,
uzun uzadýya kurulan, dünyada; bir yüzü yüzüstü býrakarak saflýða sokulmak,
ve dem tutmuþ, ve dert tutmuþ, ve sýk susmuþ bir taþtan, tebessüm deðil,
kahkahalar çýkarmak, çok zordu. Ýnsan, ya her þeye hazýr olmalý, ya da hazýr
olmaya hazýrlayan eþikte, taþýn altýndaki þifreyi unutmamalý, dedi bir,
derdi olan biri, bilemedim. Çünkü su, sunulduðu yatakta huzur bulunca,
çýnýltýlar dilinde iç dökmeyi, öðretmemiþti bana.

Yazarak, yargýçlarýmý evlerine, o mavi geneleve gönderdim.
Artýk kendimi yargýlayabilirim.

432bin14Ýst.

Sosyal Medyada Paylaşın: