KENTLİNİN DRAMI
Niye aklým karanlýklara sürüklemeye çalýþýyor kendini?
Daha dünyalýmý olmak gerek?
Yoksa daha mý soyut?
Bir iç sýkýntýsý hasýl oldu kentlilere ait.
Topraðý iþleyesim geliyor.
Verirse doða verir, þükredersin
Vermezse; küfredersin
Bir küfürle geçmez içindeki kara delik kentlinin
Alýr götürür serin esintisi hayatýn
Kara buhraný
Mutsuzluðun esiridir artýk
Ve de yalnýzlýðýn
Ecüþ mecüþ
Bedeni sarmadan önce ruha dadanýr
Kurtulamaz ruh kara buhrandan
Köpekler gibi dolaþýr artýk
Nedensizlik medetsizliðe sürükler
Bir neden hayatý anlamlý kýlacaktýr zaten
Sadece bir neden gerek kentliye
Dünden devam etmeli temizliðe ruhum
Hani pisini pasýný dedim ya
Pusunu da ruhumun kara pusunu
Neyi ve ne olduðu belirsiz pusunu
Daðýtmalý rüzgar bir üfleyiþte
Acaba bu pus daðýlýrmý?
Poyrazýn gayretiyle
Deðiþik esintiler mi gerekli?
Yoksa iç týrmalayýcý bir ses mi?
Týpký keçeli kalem gýcýrtýsý gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.