ANA RAHMİNDEN

ANA RAHMÝNDEN
Ana rahminden dünyaya bakar dururdum
Etrafýmda sesler odamdan duyuyordum
Karanlýk bu odamda evreni görüyordum
Aðlayarak pazara çýktým yola koyuldum:

Günler aylar yýllardan ardýn sýra giderken
Bu kainat evreninde doða ile büyürken
Vadiler pýnarlardan nehirlerden aþarken
Yüreðimin sesini ruhumu ile dinlerken:

Büyüdüm hayatým geç olmayacaðý bilirken
Dünya evren güzelliði nazar ile bakarken
Yavaþ yavaþ kaderi alýn, yazýma þifrelerken
Hayat ile bulunduðum zamana bütünleþirken

Artýk büyümüþüm dünyaya baþka bakýþým
Hayal deðil gerçeklere ruhum ile akýþým
Doða bana ben doðanýn özüne dalmýþým
Yeryüzü bana oldu mu sevgi ile yoldaþým

Bir pýnar baþýnda oturup derin düþünürken
Yorgun kalýp uyku dünyasýna dalarken
Karþýmda bir aðaç masum halde bakarken
Aðaca sordum hayatýný bana anlat derken

Aðaç baþlar önce bir çekirdek var olurken
Daha sonra rüzgar eser topraða düþerken
Ana madde toprak olunca hayat bulurken
Kabuðumdan çýkarak yeryüzünde biterken...

Önce bir fidan oldum her sene büyüdüm
Sonra dahada geliþip dal budak oldum
Yaprak yaprak açarak meyveye döndüm
Ýnsanlarýn sofrasýna gelip bereket oldum

Düþünen insan evrene bakýp ibret bulsun
rabbi’min mekanýna verdiði emirle yürüsün
Bu alemden öteki aleme iman ile yürüsün
Mevlam verdiði nimete hamdü sena olsun

Dünya güzelliðine dalýp ahireti unutmadan
Hayat yolculuðuna yalnýz kalýp kalmadan
Yüce mevlamýn huzuruna imansýz varmadan
Huzurlu yaþam istiyorsan þeytana uymadan
Dost güzel söyler Al dostunun nasihatindan..

Kul Ervahý

Sosyal Medyada Paylaşın: