Öyle yer ettin ki yanan kalbimde.
Ulaþýlmaz gülsün sevgi dalýmda.
Bitmeyen türküsün her an dilimde.
Sazýmýn teline Elif dedim oy…
Apayrý güzellik iþlenmiþ desen.
Yüzüne bakanýn nefesin kesen.
Sýzlayan baðrýma inceden esen.
Her seher yeline Elif dedim oy…
Ey sevgili,sensin gönül verdiðim.
Sevdan yüreðimi sarmýþ,kördüðüm.
Geriden bakýnca ben her gördüðüm;
Allahýn kuluna Elif dedim oy…
Baþka olur aþkýn meyinden içen.
Rüyada zanneder kendinden geçen.
Bir kaya dibinde rengarenk açan;
Maðrur dað gülüne Elif dedim oy…
Ramazan’ým deli bir sevda çeken.
Aþk kimisine gül,kimine diken.
Ceylan gibi ürkek,masumca bakan;
Genç kýza,geline Elif dedim oy…
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
13.12.2013
DOSTTAN ÝNCÝLER
Salýnýr ceylaným nazlýca bakar.
O tatlý sedasý içime akar.
Kýnalý elleri baðrýmý yakar.
Ýncecik beline Elif dedim oy.
Baðlamamýn teli ah eder vurur
Yarimin hayali karþýmda durur
Bu sevdanýn sonu nereye varýr
Gözünün seline Elif dedim oy
Hasretle yandýðým uzakta yarsýn.
"Ah"larca selamým tez elden varsýn.
Kimselere demem içimde korsun.
O dudu diline Elif dedim oy. Sevim Çiçek KARADENÝZ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.