Deli miyiz Biz Akıllılar Kim

Nerenin mahþeri bu
içimde yalnýzlýk içimde ýssýzlýk
niye bu kadar kalabalýk
sokaklarda evlerin camlarý renkliye boyanmýþ
kimin düðün alayý
kim geçiyor bu þehirden
kirli ayaklarla çiðneniyor temiz kaldýrýmlar
titriyor toprak kahrýndan
vakit geç akþamýn geç saatleri
ortalýk kararacak birazdan
biliyorum
gürültülü günün ardýndan kalabalýk daðýlacak
yine ýssýzlýk
yine sessizlik çökecek þehre

deli miyim deli miyiz akýllýlar kim
caddeler bizim
meydanlar bizim
bu evlerde yalnýz oturanlar biziz
þu yetiþen aðaçlar
büyüyen çiçekler
artýk onlarý incitmeyin
onlar bizim geleceðimiz bizim yarýnlarýmýz

ben þiir yazýyorum
serçeler þarký söylüyor ölürken neden
neden lime lime ülkem
niçin vurulur insan haykýrýrken gökyüzüne
niçin susturulur çocuk aðlarken ülkesine

hani
atlar üzerinde kýlýcýný kuþanmýþ süvariler gelecekti
hani uçurtmalarýn kuyruðu kopmayacaktý
özgürdü insanlar
ümitlerini hayallerini yaþayacaktý özgürce
öyleyse bunlarýn
demir parmaklýklar arkasýnda iþine
hani hürdü palyaçolar
tiyatronun kapanýrken son perdesinde

sokulma içime sokuldukça nefesim kesiliyor
hangi soruyu cevapsýz býrakýr insan
sýfýrýn altýnda buzdan kaleler erirken
öteki yanýmýz ötekileþmiþ
bize yetmez bundan sonra ülkülerimiz
an kýsa günümüz azaldý
bana deðmez deme sana da deðer
yarýn
belki bir gün belki de her gün
sana da deðer bana de deðer herkese de deðer
incinirsin incitilirsin kalem yazarken
kaðýtlar üzerinden sende ben gibi hiç gibi nedensizce silinirsin

Sosyal Medyada Paylaşın: