Her Neyse

Küs müydük dargýn mýydýk
aklýmda yok
aramýyordun
umuyordum
eþeklik bende kalýyordu

biliyorum gidiyordun
seller alýyordu seni
yaðmurlar, fýrtýnalar,
y/eller alýyordu seni..

seni eller alýyordu
sen ellere "al" diyordun
bayramlýklarýnla el öpüyordun:
harçlýðýn bir kaç þiir
Gülüyordun..

Uyduruyordun bir çok þeyi,
uyuyordu
yalan da söylüyordun..
/Olsun diyordum; olsun ne çýkar
onun ela mý ela gözleri var..."


bahaneler, bahaneler
ah bir bilsen daha neler...

velhasýl;

özlüyordum,
utanýyordum söylemeye
önce sen özle istiyordum, önce sen sevmiþsin gibi sanki
/Önce ben sevdim, þerefsizim önce ben!/

sonra jandarma geldi
kelepçesini ben verdim
götür dedim..

Götürdüler gittim,
Ahmed Arif olmasa,
"terk etmezdi sevdan beni"
ama o var..

her neyse..

gidiyordun biliyordum
el sallayacak vaktin yoktu
yenice anlýyorum.
izninle aðlýyorum!

senden sonra oldu olanlar
(güya ben
seni sevdim kimi sevsem gýyaben)
kaldý kalanlar...

"meyve dalýnda durmaz hep
unutturur bir çok sebep"

bi cigara versene!


Sosyal Medyada Paylaşın: