Tek GerçeĞim YokluĞun
Tek bir gerçeðim kaldý,
Sen yoksun yanýmda
Ne kadar çaresiz kaldýðýmý
bu Sabah uyanýnca anladým.
Bir an rüyalar bozuldu,
Senle bir hayalin varlýðýnda
Yeniden daha çok sevmeye sarýlýp,
Sonra Yokluðunda irkildim.....
Þimdi tek gerçeðim
Sen yoksun yanýmda
Git gide çoðalýyor çaresizliðim.
Bir girdabýn çýkmazlýðýnda
Kilitlenmiþ heyecanlarým.
Doðum sancýsý gibidir.
Acý çekmekli çýrpýnýþlarým.
Gebe kalmýþ , söylemek isteyipte
Söyleyemediðim utanýþlarým
Tüm ýkýnlamalý
ve tüm sancýlý uðraþlarým boþuna.
Ve sana karþý kurguladýðým
herþey birer birer düþük yapar...
Sen uzaðýmda, sen þehrimde
Birazcýk tenimde duramadým...
Yetinemiyorum artýk,
sensizde yaþarým iþleyiþli duruþlarýma.
Seni son taketimle
Ve tüm nefesimle sevdim.
Saçlarýna , ellerine dokunmak isteklerimle...
Ve tüm yalnýzlýðýmla sarmaþ dolaþ sevdim seni..
Ben gerçeðim ve tek gerçeðim
Senin yanýmda olmayýþýn
Birde sana yoksulluklar içinde kalýþým...
Dipnot : lise yýllarýndan bir deneme :)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.