Karşı koğuşta bir hükümlü geçmişe uzanan mektuplar gibi yalnızlığı
akasyameral
Karşı koğuşta bir hükümlü geçmişe uzanan mektuplar gibi yalnızlığı
karþý koðuþta bir hükümlü
geçmiþe uzanan mektuplar gibi yalnýzlýðý
posta puluna yapýþan kaderi
içe dönük
ayný kaderi paylaþan posta puluyum ben
adresi yalnýzlýðýnýn öteki yüzü
yalnýzlýðý lal mektuplar kadar yakýcý
ruhunda ise binlerce pranga
karþý koðuþta bir hükümlü
duvar dibine sinmiþ isli kaderi
yirmili yaþlarda genç kýz kadar çekici
sarmal bulmaca gibi çözümsüz görünen
aslýnda yalýn sade bir o kadar ýþýltýlý
ve özlenen o son mektupta o son satýrým ben
içsel içe dönük sen ve ben
öyle gel ki bana yalnýzlýðýmýn lal mektuplarý kadar
ben okurum
sessizliðini yaz ben duyarým
yalnýzlýðýný yaz ben görürüm
sevdaný yaz martý olur pencerene konarým
þimdi nerede o eski mektuplar diye soracaksýn bana
belkide haklýsýn zamana yenik düþen pulum ben
ve sana ulaþamayan o eski mektup olsam adresi sen
ne þimdiki zamana ne de geçmiþin yirmili yaþlarýnda ki ben deðilim
ben karþý koðuþta bir hükümlü
sensiz geçen otuz yýlýn öfkesi yüreðimde
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.