Bir kelebek ömrü kadar Bu aþktan geriye Þimdi ne kaldý? Deðil, kaçamak bir öpüþ bile Adýný, kimsenin gitmediði kýyýlardaki Dokunulmamýþ ýslak kumlara yazdým Hýrçýn dalgalar alýp götürsün diye
Ne kaldý bu aþktan geriye Þimdi ne kaldý? Deðil, unutulmuþ bir bakýþ bile Gözlerini gece vardiyalarýnýn uzun Karanlýk duvarlarýnda büyüttüm Iþýðýn ipek saçaklara vursun diye
Ne kaldý bu aþktan geriye Þimdi ne kaldý? Deðil, umut verici bir söz bile Kör kuyulara atýlan taþlar gibi Sesim parçalandý suskunluðunda uçurumlarýn Yüzünün hoyrat rüzgârlarýný öpe öpe
Ne kaldý bu aþktan geriye Þimdi ne kaldý? Deðil, hayali seviþmelerin burukluðu bile Solgun yüzünü gecekondu dumanlarýna çizdim Ürkek kýrlangýç kanatlarýna sevgini Hüzünlü anýlardan kaça kaça
Ne kaldý bir aþkýn yumuþak yaðmurundan geriye Þimdi ne kaldý? Deðil, küçücük bir damla bile Gizli birkaç hýçkýrýk yalvarýr sanki: - Ne olur uyan þu saatte, düþün ve özle beni... Ne kadar çaresizdir ama Yalnýzlýðý yüzlerce týrnak düðümü tezgâhlarda Terli avuçlarýmýn o bakýrsý saçlarýna özlemi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanbuyukcebeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.