İliklendi Acılar

Sen, aþkýmýn ufuklarda doðan güneþi,
Çilemin, haykýrýþlarýmýn sesi olacaksýn.
Sen, güz gecelerde aðaçtan düþen son yaprak,
Çalan son þarkým, hayata tutunacaðým son dalým,
Ve alacaðým son nefesim olacaksýn…

Ayrýlýklar, gitmeler yüreðini burkmuþtur þimdi,
Hüzne sarhoþ olmuþ bütün beynindeki sevda lifleri,
Sonu gelmiyor ne yazýk ki ayrýlýk yaþlarýn.
Yakýyor en derinden bütün sevdakâr yüreðini.
Alýp baþýný gitmek istersin zifiri karanlýk köþelerden,
Ama bir sürü paçavra gururun engeldir buna.
Ýnce ince batarsýn sonra bataklýklara,
Yorgun düþer aþktan delik deþik olmuþ,
Umutsuzlukla nefes alan zavallý yüreðin.
Zehir zemberek olur içinde yüzdüðün deniz, acýlara bürünür,
Tutunmak istersin delice bir tutam umut baðlarýna,
Ama nafile…
Boðulmaktan alýkoyamasýn sevda dolu yüreðini…

Zifiri karanlýk,yerini tan yerine býrakmýþ.
Ezgiler çalýyor, tatlý tatlý ölümsüz sevdamýza.
Naðmeler titriyor bütün beraber dinlediðimiz,
O aþk þarkýlarýmýzda.
Yaram sol yanýmda saklýdýr.
Gel ne olur apansýz bir þafak vaktinde,
Ýçmeye hazýr zehirim elimde.
Yokluðun ateþ misali yakýyor yüreðimi,
Benliðine hasret düþmüþ gözlerim,
Her gece soðuk bir avuntuyla yollarýný gözlerim..



3/3/2014
11:19:54

Aziz Karataþ(Kýrýk Kalem Þairi)
Sosyal Medyada Paylaşın: