BU GÖNÜL

Bahçelerde açar menekþe ile sümbül
Güle konmaz olmuþ garip kalmýþ bülbül,
Bahçedeki gül, tomurcuk olan sümbül,
Bir meyli her zaman sanadýr bu gönül..

Bunca zaman kondun durdun o dalýna,
Hasret kalýrsýn sonra sevgilerin baðýna,
Gün gelir uçar gider sarf olur dumanýna,
Kanatlanýp uçmadan sana gider bu gönül..

Dillerim söylerdi, söylemez oluyor þu an,
Sen uzaktasýn sensiz geçmiyor bu zaman,
Gözyaþlarým çaðlýyor oluyor durmaz heyelan,
Esen rüzgarla doðru yön veriyor bu gönül..

Sevda sancýsýyla yanar tutuþur yüreðim,
Kopmamacasýna sýkýca sarýlmýþ bu baðým,
Sevgi ekip sevda vermeye baþladý baðým,
Pusula seni gösterir sana gider bu gönül..

Sana olan aþkým baþka baðrýný aç gere, gere
Yürek yangýn arttý söndüremedi yaðmur bile,
Aþkýmýzýn baþladýðý aný gösteren takvime göre,
Bir an deðil bir ömür boyu seninledir bu gönül..

Daima dualar ettim, her zaman ismini anarak,
Köþe bucak seni düþünüp etrafa öyle bakarak,
Kalem dile gelip sevgi dizelerini sana yazarak,
Zamanýn yönü hep seni gösterir garip bu gönül.

Penceremi vuran ýþýklar hep seni gösteriyor,
Gönül aþkýnla yanmýþ aman desen dinlemiyor,
Senin aþkýnla bu ömür akýp hýzla akýp gidiyor,
Yaþam boyunca senin aþkýnla yanar bu gönül…

Bu gönül sana doðru hýzlý adýmla yol alýr gider,
Sadece bu gün deðildir, bir ömür boyu sever,
Seninle yaþamak bütün her þeye inan deðer,
Mutluluðu seninle sonuna kadar yaþar bu gönül…

Sosyal Medyada Paylaşın: