bir son bahar akþamýnda
savrulan bir aðacýn yapraðýndan düþen
iki yaðmur damlasýndan bir tanesi ben
diðeri de gözlerimden düþen sen
yaprak yaprak solan yüreðimizle
toprak kokuyoruz yar
iç çekip aðlýyoruz
onca acýyý sýkýp
içimize atýyoruz
kan revan kalbimiz
kanýyor acýtýyor yaþadýkça yüreðimiz
sanýrým biz yavaþ yavaþ gidiyoruz
keþke kýlýç gibi olsa ayrýlýk
bir dalý kökünden þöyle bi savursa
kesip atsa hiç hissetirmeden
onca yaðmur deðmeden yaðsa topraða
ve yeryüzü sebepsizce sýrýlsýklam olsa
çek git desem diyebilecek gücüm yok
ya da sen söylesen
off of
öyle imkansýz ki
çünkü ayný yaðmurda ýslanmýþýz
öyle ayrýlmýþýz ki
haberimiz yok
ayný yolda yürüyen
iki ayrý çif gibi yaþýyoruz
yönümüz ayný
ama ellerimiz soðuk
mesafeler ise olabildiðince uzak
içimize düþen ateþlerin sayýsý da
kor kor çoðalýyor bir anda
ateþ deðerse yakar biliyorum
ama biz ateþten yapýlan
bir gömlekle yaþýyoruz
denizler ise derindir boðar
ama biz okyanuslarda yüzüyoruz
daðlar ise yüksektir bilirsin
ama biz þu an
tam üzerinden atlýyoruz
düþüyoruz
üþüyoruz yar
yanýyoruz
acýyoruz
acýtýyoruz
bu nasýl bir ayrlýk kahretsin
anlamýyoruz
biz ölüyoruz Yarab
ellerimiz sende gök güzünde
dualarla yaþýyoruz
.
.
.
Mawish
.
.
.
ATEÞTEN GÖMLEK – Mawish Þiirleri