VAZGEÇİLMEZİM

Ben bu günlerde bi avareyim.
Sanki mecnunun Leyla’sý gibi.
Bir çare yüreðim, çöllere savrulmuþ
Serap görür olmuþ, bir yudum su
Bir gölgelik arar olmuþ.
Ben bu günlerde sanki bir divane aþýk gibi
Bülbülün güle olan aþký gibi .
Nasýlda heyecanlý bir o kadarda ürkek.
Sanki aþký bulmuþum’ da kaybetmek’ den korkar olmuþum.
Ýçimde sebebini bilmediðim bir sevinç
Kalbimde tatlý bir telaþ heyecanlý
Hayatýn son baharýnda, aþký bulmuþ gibi
Liseli bir genç kýz gibi nasýlda heyecanlý.
Onu gördüðümde sesim titriyor elim ayaðým dolanýyor.
Gülen gözleri sýmsýcak içimi ýsýtýyor

Düþ’ mü görüyorum ne
Oysa ben böylesine mutlu olmaya alýþýk deðilim.
Yýllar var’ ki gözüme göz deðmemiþ
Bir gün olsun elime el deðmemiþ.
Yumuþak bir ses seni seviyorum dememiþ..
Ben bu günlerde aþýk olmuþ .
Bir deli sevdanýn kollarýnda düþler kurmuþ.
Belki de ilk defa aþk sarhoþu olmuþum.
Hani derler ya kýrkýndan sonra azaný teneþir paklarmýþ.
Ne derlerse desinler ben hayatýmýn aþkýný bulmuþum..
Benim vazgeçilmezim olmuþ sevdam.

NEBAHAT KILAKAY

Sosyal Medyada Paylaşın: