Eteðine deðmeden Kara çalý diken Alýrdý hemen yerden. Çocuklar ‘Uff olmasýn ‘diyerekten Çekerdi kenara annem.
Hamur býrakmazdý teknede Ýyice sýyýrýrdý ninem. Görürse ekmek kýrýntýsýný, Üç kere öpüp baþýna koyar Sonra kurda kuþa atardý.
Kýsacasý: Ekmek ana gibi kutsaldý. En çok sofraya o dolardý. Sahanda bir kap yemek Kimse kimsenin kaþýðýna saldýrmazdý. Aç kalktýðýnda Þükretmek sýradandý ...
Belki bütün bu anlattýklarým Milattan önceki zamanlardý. Bakýn size de bir þeyler hatýrlattý. Son sözüm giyotin býçaðý olacak! Birilerinin canýný acýtacak.
Hani? Bizler var ya bizler Hani þu dededen görmüþler. Para için alçalmadýk asla! Onurumuzu satmadýk soysuza...
Yazan:MEHPARE GÖKÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehpare gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.