ÖZLEDİM
ÖZLEDÝM
Ey koca çýnarým.
Býrakýp gittin beni.
Susuyorum!
Bir ben bilirim kendimi,
bir beni anlayan sen
Ne çok konuþmak isterdim bir bilsen?
Sus pus oldu dilim.
Ýçimdeki fýrtýnalar diner mi þimdi?
Yoksun sen!
Ya özlemini içime sunduðum zehir?
Sanadýr tüm þiirlerim!
Tüm isyanlarým!
Kahýr mektuplarýmsa sensizlikteki banadýr.
Sen ey koca çýnarým.
Yol bilmezim.
Dokunur telime mýzrabýn
Her vuruþ anlatýr kendini
Ya benim dokunamadýðým ellerim,
hangi tele dokunur?
Nasýl anlatýr acýyan yanýmý?
Ölüm olmadýkça kapanmaz bu yara!
Cezamsa çekiyor iþte haslete mahkûm olmuþ yüreðim!
Sen yoktun habersizce çekip gitmiþtin.
Dönmeyecektin biliyorum.
Ama ben;
Varmýþsýn gibi her anýmda hayelinle yaþadým.
Sen ebedi uykundaydýn.
Ne bir selam, ne de mektuplarýn gelmezdi,
gelemezdi bana.
Ölmemiþ saydým!
Bir gün gelecekmiþsin gibi!
Sen benim ulaþamadýðým dünyamdýn.
Hayatýmdýn, yeri geldiðinde aþkým, yaþam kaynaðým.
Her adýmda beni koruyan gölgem gibi!
Seni unutmadým, unutamýyorum.
Her baktýðým yer sen olmuþ sanki
Hayalimde
Bilmeceydin
Hangi tarafa koysam, bir yaným eksik þimdi!
’ÖZLEDÝM ’
Sensizliði deðil, senle kaybolmayý,
Senle olmayan hayatý deðil,
Görmediðim seni ÖZLEDÝM!
Tavana yansýyan silüetinle konuþuyorum.
Sen olmasan da dertleþiyorum, anlatýyorum.
Eski gazete kupürlerinden köprü yaptým.
Uzat elini tut n’lur beni.
Düþlerimden düþmeyeyim.
Güvenemem kimselere,
Ey koca çýnarým.
Sen gibi kimse tutmaz elimi,
sen gibi yanmazlar bana.
Bitince iþleri salarlar boþluða!
Sen gibi sevmezler, yakarlar alev alev!
’ÖZLEDÝM ’
Sensizliði deðil
Senle kaybolmayý ÖZLEDÝM
.
Kelime hatalarýmdan dolayý yardýmýn esirgemeyen hüma Hocama teþekkür ederim ..
.
[
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral melek kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.