Bakýþlarýný görüyordum gözlerimi kapadýðýmda o hep uzaklarý çaðýran bakýþlarýný bir ses kendi sularýnda boðuluyordu bir ses içimizde ölen bir ormanýn derin þarkýsýný söylüyordu
ateþli bir hastalýk gibi titreyen bir ömrün kýyýsýnda duruyordum yarým kalan bir ýþýðýn ortasýnda, tam da orda
Sessizlik alýyordu sonra yerini ki,sessizlik durgundu duyuyordum o vuruþu yeniden bu kez daha þiddetliydi eskisinden
Neydi seni düþündükçe beni böyle öldüren gözlerimi kapatýyordum görüyordum uzaklarý çaðýran bakýþlarýný sana çoðalýp biraz daha azalýyordum kendimden ve adýný her seferinde gözlerinden uzak bir yerlere yazýyordum...
Meryem Akyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryem akyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.