Ben Köyümden Ayrılınca

Ýlk konaðým Konya oldu
Tam yirmi dokuz yýl oldu
Þimdi benim evcik n’oldu
Ben köyümden ayrýlýnca

Ben köydeyken anam saðdý
Ýmran bacým hastalandý
Dost düþmanlar faydalandý
Ben köyümden ayrýlýnca

Yýlda bir sefer giderdim
Deli çaydan su içerdim
Çokça anamý özlerdim
Ben köyümden ayrýlýnca

Ben mahzunum gönlüm kýrýk
Dertler birbirine girik
Artýk benim benzim soluk
Ben köyümden ayrýlýnca

Ancak beni biri anlar
Þiir yazdým tomar tomar
Ben söylerim kim ne anlar
Ben köyümden ayrýlýnca

Babam çok oldu öleli
Yetim büyüttüler beni
Acý eser poyraz yeli
Ben köyümden ayrýlýnca

Baðý bahçeyi býraktým
Aðaçlarý odun yaptým
Kýþ günü sobada yaktým
Ben köyümden ayrýlýnca

Tatlý balým acý oldu
Ýp urganým orda kaldý
Baðým bahçam harap oldu
Ben köyümden ayrýlýnca

Halam rahmet emmim gitti
Dertler birbirini yitti
Yoksulluk hepsine yetti
Ben köyümden ayrýlýnca

Gurbet sýzý ben üzgünüm
Nerde kaldý eski günüm
Konya’ya uzandý yelim
Ben köyümden ayrýlýnca

Hacý Ömer hem komþumdu
Hem de hýsým akrabamdý
Çok aðladý çok da yandý
Ben köyümden ayrýlýnca

Özüm tutmaz gözüm aðlar
Sýlada emmi dayýlar
Ben söylerim onlar aðlar
Ben köyümden ayrýlýnca

Altmýþ sekizi bitirdim
Anam bacýmý yitirdim
Gurbet,sana neler dedim
Ben köyümden ayrýlýnça

Gitti gençlik çýktý posam
Bu kadarlýk yetti yaþam
Þiirler yazarým akþam
Ben köyümden ayrýlýnca

Sana derim çaylý köyüm
Doðup büyüdüðüm yerim
Esti yine kafa yelim
Ben köyümden ayrýlýnca

Taþdemir’im söyler hemen
Þiir yazmak haktan gelen
Kim anlar benim dilimden
Ben köyümden ayrýlýnca

22.05.2012 Hasan Taþdemir

Sosyal Medyada Paylaşın: