GÖZLERİNDE ÖLDÜR BENİ

Sensizliðin ilk gününde
Veda saatleri “hoþçakal”ý göstermeden
Son kez vakit geçirdim kendimle
Aynanýn karþýsýnda
Son kez buluþturdum bakýþlarýmý
Ve
Yokluðuna diz çöküp
Takas ettim kendimi acýlarla
Gözümü bile kýrpmadan
Hüzne yatýrdým yüreðimi
Haydi yar
Kâbuslarýn dehlizinde kaybolmadan
Tut ürkek bakýþlarýmdan
Gözlerinde öldür beni

Kirpiklerime hissettirmeden
Silebilir miyim hayalini bilmiyorum
Ve tutabilir miyim önün sýra akýp giden ömrümü
Nereye kadar saklayabilirim kendimi kendimden
Nereye kadar kaçýrabilirim gözlerimi gözlerimden
Tükenir elbet yokluðunda yýllarýn gücü
Nasibin dehþeti
Hasretinle bilenen sessizliðin lanetini yaðdýracak
Kurþun dökecek gözlerime karanlýðýn poyrazý
En harlý gecelerde üfleyerek çoðaltacaðým yalnýzlýðýmý
Korkularýma güç verdikçe
Yarýnlarýma yüklediðim anlamlar eksik kalacak
Kim bilir hangi þarkýda unutacaðým yüreðimin dilini
Hangi cümleden noktalayacaðým ömrümü
Düþünme sen bunlarý
Sesinin kucaðýna býraktým usulca yüreðimi

Haydi yar
Uyandýrmadan özlemlerimi
Tut ürkek bakýþlarýmdan
Gözlerinde öldür beni

Artýk susacaðým
Susacak kelime bulabilirsem eðer
Yalan sözcüklerle
Sahte mutluluklar giydirmeyecektim yüreðime
Veda saatlerinin üstüne basýp
Yokluðuna düþmeseydim eðer
Yüreðimin en kuytusuna gizleyecektim
Her solukta adýn dökülmeseydi dudaklarýmdan
Binlerce söz baðýþlayacaðým belki de gidiþine
En uzak dünlerden alýp
En yakýn yarýnlara býrakacaðým
Ýçimin yangýnlarýna aldýrmaksýzýn
Gözlerimde asýlý kalsa da yitirdiklerime dair hasretim
Bir adak gibi sunacaðým yokluðuna kendimi
Sensiz hiçbir güne itibar etmeyeceðimi bile bile
Ruhunun boþluðuna býraktým yüreðimi

Haydi yar
Sensiz cümlelerde sorguya çekilmeden
Tut ürkek bakýþlarýmdan
Gözlerinde öldür beni



Sosyal Medyada Paylaşın: