küçüktü mutluluklar yüreðimizde büyüyordu bað bozumu gün daha ýþýmamýþ hiç unutulmayan bir öpücük yanaklarýmda hadi oðlum ah annem karanlýktan korkardýk korkardýkta yalnýzlýktan yoktu haberimiz çok sonralarý olacaktý her nefes bir mutluluktu acý günlerimizde oldu kuru ayazý acýlarýmýza kattýk aðladýk hep içten dilediðimizce çocuktuk iþte gün oldu kavga ettik gün oldu barýþtýk gün oldu aþýk olduk karþýlýksýz iþte o gün çaldý kapýmýzý yalnýzlýk ramazan eðlencesiydi gece yarýsý halaylarý ansýzýn çalarken ecel kapýyý arkadaþýmýzdý ,abimizdi yalnýz gidiyordu. ölümü öðreniyorduk. gülüp geçiyorduk çocuktuk iþte yalnýzlýðýmý alýn çocukluðumu verin yalnýz giden abilerim gelin olmuþ ablalarým ey yalnýzlýk sevdam nerede aðustos ortasýnda kýþ masalýydý çocukluðum Erkan AÇIKGÖZ ...28/02/2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Açıkgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.