Mezarlýðýn karþýsýnda, Bir evim olsa . Hep aklýmda olur, Ölüm .
Topraða koyarken ; Çocuk ,genç ,ihtiyar. Ýbret alýrmýyým , Bilemem.
Her an hatýrlarken ölümü , Çekermiyim elimi ayaðýný dünyadan . <<Hiç ölmeyecek gibi dünyaya, Yarýn ölecekmiþ gibi ahiret için çalýþ >> Derken ,tek taraflý olmaz düþüncem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.