DÜŞÜNÜRKEN
DÜÞÜNÜRKEN
nefsimize uyarak ömrü hiçe sayarýz
dertlere sürükleyip felakete atarýz
hayatýn çok zor olduðunu elbet biliriz
bu zorlu hayata veda ile düþünürken
insanýn kalbi mutmaine ulaþmadan
hatalara düþüp bocalar durmadan
kýlýnan namazlarda huzur bulmadan
nerede hata yaptýðýmý düþünürken
insan yaþasa yüzyýl deðiþen olmaz
huþu olmayan yerde iman durmaz
sevap almakta cezadan kurtulmaz
nasýl bu ceza geldi diye düþünürken
mevlanýn huzurunda gafletle dururuz
gösteriþ için mi diye belkide biliyoruz
dünyaya aldanýp günah mi iþliyoruz
acaba aldandýn mi diye düþünürken
bilmeyerek durmadan günah mi iþleriz
mevlaya tövbe için affý ümit ederiz
manevi bir haz alýrsak allahtan dileriz
hatalarýmý affeder mi diye düþünürken
rýzkýný veren mevlam günahý affeden
buna layýk olursan tutunursun ezelden
namaz oruç zekat üçü olur ise birden
ruhunu mu güzel olmasýný düþünürken
kimselerin ziyan ise isteme düþün yarýný
bir gün ölüm gelir ise çabuk ver kararýný
haramlardan beri ol tut ki hakkýn emrini
mutluluða kavuþtum diye düþünürken
KUL ERVAHI..ENVER HOCA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.