GÜLESİM GELİR (2304)
Gözü zeytinimin gözleri çeþme,
Varýp gözlerini silesim gelir.
Maralým, aðlayýp dertlerim eþme,
Sarýlýp koynunda ölesim gelir.
Benz, beti deðiþmiþ tebdili hava,
Anlamadým gitti bu nasýl dava?
Duydum çýkmazlarda olmuþtur heva,
Çözümü, ilacý bulasým gelir.
Ülke diyar seyyah oldum yayýldým,
Çingeneler gibi yurtsuz sayýldým,
Maral sevdasýnda düþtüm bayýldým,
Gidip yar elinde kalasým gelir.
Özlem, katar, katar o yare doðru,
Maðnet gibi çeker yapýyor çaðrý,
Bilinmez bir sancý sol yaným aðrý,
Tabipler, anlama bilesim gelir.
Yoðrulmuþ dertlerle kanla hamurum,
Ayaklar altýnda kamýþ çamurum,
Gurbet eller aldý ýþýðým, nurum
Ateþi gövdeme salasým gelir.
Ali Uzun’um der ölü insaným,
Düþünür konuþur vardýr lisaným,
Bilmem neyin nesi korkar pusaným,
Dertlerden arýnýp gülesim gelir.
26 Þubat 2014
Ali Uzun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.