Bir sabah uyandým Gün doðmuþtu Her zaman doðduðu gibi Baþkaydý bu defa Teçhizatýný kuþanmýþ Kýlýcýný çekmiþti karanlýklar Belki ilk defa Ýlk defa ýþýklarda hüznün göz yaþlarý damlýyordu Gündüzler ölgün Ölü geceleri anýmsatýyordu
Bir sabah uyandým 27 mayýs 12 mart 12 eylül Bunlar dündü Bu sabah Sis bulutlarýnýn ardýnda Kanlý gömleði yakasýnda Þubat soðuðundan morarmýþ Son nefeslerini soluyan Ýkinin çengelinde Sekizin ilmiklerinde Boðulan bir gündü Ve bu gün Dünün Yarýnda ki düðünüydü
Bir sabah uyandým Bu sabah Yýldýzlar sararmýþ Aðýtlar yakýyorlardý Güneþin etrafýnda Kýzýl alevden çember içinde Akrepler dolaþýyordu her tarafýnda Tozlu raflara nur yaðmýþtý Süt çeþmesi olmuþtu katýrlar Yüzlerini aðartmýþtý Dün gibi Bu günde Ýkinin çengelinde Sekizin düðümlerinde Bir soluk kesiliyordu Bu soluk yarýna sürgündü Aydýnlýk yarýnlarýn ikliminde Hayatý besliyordu Yarýnda umut ýþýðý gün Bu gündü
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Abdulkadir Yıldız- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.