Kalabalýklar arasýnda yalnýz yürüyen, Saçlarý kýnalý çocuk Ayýn þavký mý yansýr yüzüne, bu ne aydýn çehre! Kýnalý saçlar; masum, körpe, her teli kahraman Bir karýnca yumuþaklýðýyla topraðý vuran O öpülesi ayaklarýnda yýrtýk, eskimiþ çarýk Kalabalýklar arasýnda yalnýz yürüyen, Saçlarý kýnalý çocuk...
Hangi ciðeri yanmýþ ananýn dirilmiþ sureti? "Cennet analarýn ayaklarýnýn altýndadýr." diyen Hangi ananýn parmaklarýyla terkiplendi bu saçlar? Hangi dünyaya sürgündür þu naçar yolcular? Nedir bu kalabalýk, bu vahþet, bu akýn? Kimin için kazýldý, þu yoksul derin siperler? Dost kim, düþman kim, ecelsiz mi öldü insanlýk?
Gün namus günüdür diyerek atýldý Fadime ana Ezelden taþýdýðý heybetiyle bakarak komutana: "Ellerimle ördüðüm bu tiftikleri ulaþtýrýn vatan evlatlarýna"
Elinde tuttuðu yünden tiftik deðil, imandan yelekti Esaret, zaferi müjdeleyen bu çaðrýya yenikti
Ufacýk bir kara þu Çanakkale denilen diyar Aralýksýz yaðan çýðýrtkan sesli gülleler Tutuk nefeslerde göðsü hýrpalayan mermiler
Ýnançla örülen boðazda, müminler bir safta Kaynar yer ve gök cehennem mi cehennem Deryada bir kara leke, ruh desen ebedi balçýkta
Dayansa sinelere ölümü terleten diriliþin Tende emanet ki, tutar ellerinden alýn çizgilerin
Ýlahi kudret; sýrtladýðýn kâinat mýydý koca seyit? Kan kýzýlý yokuþ ve kandan yokuþu söken þehit
Kanýnla gök kubbeye destanýn çizen 57. alay Alaya tesir-i kudretin süren ne güzel komutan Bir çýnar ki beyninde taþýdýðý cihaný saran
Vedalaþýp rüzgârýyla Çanakkale’nin, ettin sefer Yasaktýr sana kefen, ölümü güzel kýlan nefer
Özkan Çalýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
özkan çalış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.