Merhaba SEVGÝLÝ , bu sana kaçýncý yazýþým . Kaçýncý sesleniþim, heyhat nafile duymuyorsun sesimi . El sallýyorum sana ufuklardan , görmüyorsun ki . Ben yine sensiz sessiz kalýyorum . Gece öyle bir çöktü’ki üstüme hani varya altýndan kalkamýyorum .. Bak aðlýyorum yaðmurlarla karýþtý göz yaþlarým .. Öyle yanlýzýmki dört duvar lara mahkum olmuþum .. Nereye elimi atsam koskoca bir boþluk ve karanlýk ýþýðýmý arýyorum her yerde Bir o duvara bir bu duvara koþuyorum ellerim boþ kalýyor .. Yitiriyorum unudumu çöktü dizlerim . Derinden çýðlýk çýðlýk yükselen yalnýzlýk sensizlik .. Ben ne yapsam anlatamam ki içimdeki sensizliði .. Kanayan parçalanmýþ kalbimdeki yaranýn büyüklüðünü kim hangi göz görebilirki.. SEVGÝLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
cangülüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.