öyle sessiz yüzüyor ki içimdeki gemiler..! ne martýlar uçuyor tepemde ne kýrlangýç kuþlarý ölü bir rüzgar var dalgalanmýyor bayrak sen yoksun evrende
ne güneþin doðuþu sýcak ne ayýn yansýmasý yer yüzüne sararýyor yeþil olan yapraklar susuz kalýyor toprak bir yok oluþ bir ölüm sessizliði çöküyor ufka telaþ sarýyor ruhumu
hayat damarlarým týkanmýþ nefes almak yoruyor beni yaþamak gelmiyor içinden sensiz heyelanlar oluþuyor içimdeki daðlarda parça parça kopuyorum ney leyim sensiz kýþ hüküm sürüyor
hep güz oluyor ’yaz’ým olmadý hiç kendim deðilim sensizleþiyorum ben kaybolmuþ bir sen varsýn bir ben Benliðim olmuþsun sen
cemal turan 26..02..2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemal turan / sadebey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.