Varlýðýmýn keþfi seninle baþladý,
Herkesten farklý, herkeslerden ayrý tuttuðum,
Nefes aldýðýmý yanýnda anladýðýmdýn
En doðru zamanýmdýn, yürüdüðümüz yollar,
Minibüs duraklarý, Akçay/ýn bir ucundan
Diðer ucuna giden yollar
Varlýðýnla her zamankinden daha kýsa,
Daha anlamlý, daha bir katlanýlýrdý sanki.
Baþým omzunun garantisinde
Ýnilecek duraðý kaçýrmadýðým zamanlar
Uðramadým oralara senden sonra
Gitmedim, gittiðimiz yerlere gidemedim
Kiminle otursam oturamadým, duramadým,
Nefes alamadým boðuldum Akçay/ýmýn güzelliðinde.
Kalabalýðýn içinde en anlamsýzdým sanki
Sen yoktun ve herkes farkýndaydý sanki
Sevmedim yan yana oturan herhangi iki sevgiliyi,
Kim olduklarý önemli deðildi,
Sadece yanýmda sen yoktun
Sen yoktun ya hiç kimsem yoktu
Kalabalýklar içinde tek baþýnaydým
Zamanla geçer dediler, hep söylediler,
Kimse bilmedi, bilemedim nasýl geçtiðini.
Artýk sende herkes gibiydin
Kimseden farkýn kalmamýþtý
Ne yaptýðýný kimin yanýnda olduðunu bilmiyordum
Kocaman mavi gözlerin öyle sýcak,
Öyle derin kime bakýyordu bilmiyordum
Bilemezdim ki.
Aramýza çoktan yollarýn uzaklýðý girmiþti,
Mesafelerde, yollarda, yýllarda, hepside ayýrmýþtý
Akçay/ýda, senide geride býrakmam
Ayný günlere tekabül eder
Aradan geçen iki seneden sonra
Bu þiirimi sana yazdým
Yüreðimde yazýlý olanlarý silemedim
Silemediðim için birilerine raðmen sana yazdým
Unutulmazýmdýn unutamadým.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.