CANDAN AZİZ BİLDİKLERİM

" Kayýn pederime ithafen.."

Ey babam kadar sevdiðim insan
Ey babam dediðim kayýn pederim

Yine mevsim kýþ aylardan þubat
Hiçbir þey olmamýþ gibi devam etse de hayat
Özlememek mümkün mü yaþananlara inat

Þairin dediði gibi ;
“ geç anlýyor insan taþýn sert olduðunu
Ateþin yakýp suyun boðduðunu..”
Geç anlýyor sevdiklerini kaybedince özlediðini
Yani varlýklarýnýn bilinmeyen zenginlik olduðunu geç anlýyor

Ve þimdi daha iyi anladým ki
Saðlýðýnýzda kýymetiniz bilmemiþiz meðer
Þimden geri özlemek yada özür dilemek neye deðer
Bu yüzden düþünüyorum da zaman zaman
Yaþanacaklar nerde ,nerde onca yaþanan

Oysa ne hayallerim vardý sizlerle geleceðe dair
Sam yeli deðmiþ gazel yapraðý misali
Dalýnda kurudu gitti bir bir umutlarým gayri

Yani demem o ki muhterem kayýn pederim
Yerini tutmuyor ne oðlun ne kýzýn
Dolup boþalmýyor o ev ne kýþýn ne yazýn
Senin varlýðýndaki gibi dolmuyor o konak
Ve geri getirmiyor seni ne aðlamak ne çýrpýnmak

Ne düðünde ne bayramda
Senin zamanýndaki kadar þen þakrak deðil
Cývýl cývýl deðil , bahçe balkon
Perim periþan her þey hatta tavuk -cücük

Sanki sen yoksun diye gitti çatýdaki kuþlar uzaklara
Bacaðýna sürünen kediler neþesiz ser sefil
Kapý aðzýnda duruþlarýndan belli ki sensiz onlarda mutlu deðil

Komþular da azaldý biliyor musun...azaldý be babacýðým
O kahkahalarýn eksik olmadýðý
Mutluluk sembolü olan yeþil boyalý evi
Acý ve hüznün renkleri sardý sanki

Hem öyle ki
Sensizliðin kol gezdiði bir dev þimdi
O yüz yýllýk oda melül mahzun
Acý sarmýþ sanki yüreðini
Hep asýk durur içerideki resimlerin suratý yani gülmüyor yüzü

Ve inanýr mýsýn
Sensizliðin soðukluðu daha dýþarýdan belli
Ýçi bile ýsýtmýyor eskisi gibi

Þimdi hepimizde saklanan bir mutsuzluk
Dokunsan aðlayacak neredeyse çoluk çocuk
Hepimiz melül-mahzun hepimiz aðlamaklý
Hepimizin içi buruk hepimizin eksik bir tarafý

Ýþte bu yüzden diyorum ki
Kötü zamanda gittin be babacýðým
Kötü zamanda býraktýn sevenlerini boynu bükük

Hayata tutunmak için iki dalýmdýnýz benim
Biri can bildiðim insan
Bir diðeri candan aziz bildiðin kayýn pederim
bazen düþünürüm de derin derin
Ýçimdeki fýrtýnalarý ben þimdi kime nasýl anlatýrým

Sen gelirsin bazen de aklýma
Balkonda oturduðumuz günleri daha dün gibi hatýrlarým
Hani havadan sudan konuþur
Sonra siyasete geçerdik ya

Kafa yorduðumuza deðmez deyip býrakýr
Bazen dertleþir, bazen de geçmiþi yad eder de
Tabiri caizse lafýn belini kýrarken
Sen içeri baðýrýr “ kýzzzz çay getirinnn” derdin de
Büyümüþ edasýyla bardaklarý kýzým getirir
Sen de takýlýrdýn ya hani
Hatýrlýyorsun deðil mi

Sonra bir baba gururuyla bakar canýn kaynar
Tüm sevginle öperdin ya yanaklarýndan
Ne kadar mutlu olurdu kýzým bu sevgi ve ilgiden

Nasýl arýyoruz hepimiz þimdi o günleri
Nasýl burnumuzda tütüyor bilemezsin her birinizin yeri

Yaþanacak güzel günler var diyorduk daha
Ve o yaz gezmeye gidecektik ya Kapadokya ya
Olmadý be babam ,olmadý iþte
Kader kýsmet deðilmiþ demek ki

Yiyecek ekmek içecek su bitmiþ oysa
Ýkinizde kimseyi almadan çýktýnýz geri dönülmez yolculuða
Ýkinizde çabuk terk ettiniz bizleri
Ýkinizde boynu bükük býraktýnýz sizi sevenleri

Biriniz þubatýn on altýsýnda
Diðeriniz þubatýn yirmi altýsýnda çýktýnýz
Dönüþü olmayan ebedi bir hicrana
Tek baþýnýza arka arkaya

Üstelik hayallerinizi umutlarýnýzý
Can yoldaþlarýnýzý býrakarak baþka ellere
Ve üstelik hiçbir þey almadan bu dünyadan
Hiç bir þey götürmeden kazandýklarýnýzdan

Sen ki kayýn pederim, sanki öz babam,
Yani candan aziz bildiðim adam
Yani gönül baðým ebedi olan güzel insan

Bilmiyorum ki sana kimleri nasýl anlatsam
Daha doðrusu seni kimlere nasýl anlatýp
Hakkýnda neler yazsam

Þimdi her þey ve hepsi bir tarafa
Elimden fazla bir þey gelmez belki amma
Söz veriyorum her ikinize de
Yaþadýðým ,nefes aldýðým sürece
Ýkinizi de hiç , ama hiç unutmayacaðým
Ve bilesiniz ki dualarýmdan da eksik etmeyeceðim

Kaþif Kani ERTURK

Sosyal Medyada Paylaşın: