MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KÖY ÇOCUKLARI
arif

KÖY ÇOCUKLARI



KÖY ÇOCUKLARI

Bir ses geldi daha karþý tepeden,
Benzettim herhalde küçük Ayþe’den.
Koyun mu yitirdi, bilmem ki neden?
Bir yanýt bekliyor Ayþe evinden.

Cof! Cof! Dedi yukardan onun anasý,
Bu çobanýn koyunlarý çaðýrmasý,
Geliyor uzaktan bir kuzu sesi,
Üzülme Ayþecik bulundu yiten.

Ayþecik dahacýk neler yaþadý,
Ekinler olduysa buðday hasadý,
Aþþa’dýr köyün dilinde adý,
Ayþe’nin yaptýðý bunca iþ neden?

Ayþe gibi daha nice çocuk var,
Yaþam için küçükten savaþým yapar,
Daðda gezer ayaðýna çöp batar,
Yine yýlmaz köy çocuðu iþinden.

Becerikli-usludur her iþten anlar,
“Ceeccoo!”, “Hobicihoo!” sözleri damlar,
Çeþitli sözlerle küçük çobanlar,
Getirir sürüyü kendi peþinden.

Köy kýzlarý ekmek açar evlerde,
Ne gizler yatýyor küçük ellerde,
Bazýlarý destan olur dillerde,
Yarýný yaparlar onlar bugünden.

Yalnýzca kýzlar mý, erkekte öyle,
Övünmek gerekir köylüyle-köyle,
Sen de köylü gibi gerçeði söyle!
Korkma köylümüzün alýn terinden!

Yoðrulmuþtur köy çocuðu doðada,
Ýster yolda olsun, isterse daðda,
Belki evindedir, belki de baðda,
Her iþ gelir çünkü onun elinden.

Bütün bunlar köy çocuðun öyküsü,
Her gün buna benzer bin bir türlüsü,
“Hey, hey!” dir, “Cof, cof!” tur onun türküsü,
Çilesiz durur mu hiç davar güden?

Kulaðýný aç da iyice dinle!
Birlik ol her zaman, her an köyünle!
Mutlu olsun köylülerin seninle,
Koparma kendini sakýn köyünden!

Ozan Arif köye sevgi besledi,
Köy özlemi yüreðine iþledi,
Bunu bizden Atamýz da istedi,
Yaklaþ, uzaklaþma dostum köyünden!

Arif GÖLGE
(Ankara, Mart 1982)

(Not: Bu þiir, 26/06/2001 tarihinde, Mersin 2. Noterliðinin 13673 yevmiye no.su ile yazarý adýna tescil edilmiþtir.)

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.