Sabıkalı Aşk
Rüzgârý önüne kattý zaman
Dur gitme dedim
Durmadý gitti
...
Sana uzun uzun sesleneceðim o zamanýn içinde
Sesim kulaðýnda çýnlayacak yýllar yýlý
Arsýzlýðýn pençesinde kendine acýlar büyüteceksin zaman zaman
Kavuþma isteklerin olacak ara sýra
Ama sen geldiðinde ben olmayacaðým
...
Belki bir sokak ortasýnda kurþuna dizecekler bedenimi
Belki de yasadýþý bir aþktan sabýka giydirecekler ömrüme
Kuzularýmýz melemeyecek Zozanlarda
Daðlarda otlatamayacaðýz o kýr saçlý keçilerimizi bir daha
...
Ovalarýmýzdan sular çekilecek ve küsecek doða bize
Yaralarýmýz açýlacak üst üste
Kanayan yara hep kanayacak ve durmayacak
Küllerle bezeyecek o zamansýz rüzgârlar
Seni ve beni önüne katýp gidecek
Kurþun izlerine rastlanacak bedenimizde
Ve
Tarih bu aþkýn sabýkasýný gizli tutulacak
...
Evet, sen en iyisi rüzgârlara katýp acýlarýný
Bana elvedalarýný
Bana sevdaný
Bana sevgini sakla
Git o uzak rüzgârlarýn fýrtýnasýna
Savrul ve harelen usul usul
Çünkü seni anlamayacak kimse
Seni kimse benim kadar katamayacak yüreðine
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.