ELVEDA...
Kan aðlasada içim, son kahkahaydý
Sevdiðim belki son bakýþmaydý
Hasrete,özleme ilk kez alýþmaydý
Son görüþ,belki son vedaydý
Ellerin tutulup,gözlerin kaçtýðý an
Son öpücük alnýma konulduðu an
Yüreðimin yerinden söküldüðü an
Sana orda son kez sarýldýðým an
Bir daha belki gelmeyeceðim
Sen beni görsende ,görmeyeceðim
Ýsmin ne unutup,artýk bilmeyeceðim
Kalbini kalbimden sökeceðim.,,
Son ayrýlýk,zamansýz veda zormuþ
Bir ateþ,bir alev yanan bir kormuþ
Mekan durmuþ,vakit durmuþ, kalp durmuþ
’’ELVEDA’’lar hep zamansýz olurmuþ..
FERÝHAN ORHAN..24.02.2014..00:10
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.