ben karanlýk çöktüðünde bile
þiirlerimi aklýma yazan bir insaným
sen ne dersin de unuttuðumu zannedersin sevgili
ben kalbimi ellerimle attýrmadýðým gibi
ellerimi de yüreksiz yazdýrmam
sen ne diye böyle konuþursun þimdi
terk edilmiþ bir sevgili gibi
kandýrma kendini
en büyük savaþ sensin ama sen bilmezssin
kanýmdan akan her damlamda
damla damla aktýkça benden gidensin
yazdýðým þiir uzaktaki bir sürgün
dudaklarýmdaki bir þarký
ellerimdeki bir çiçek gibisin
ey sevgili
sevildiðini bil sen neredesin
beyaz bir kaðýtta mý
seni yazan bir kalemin ucunda mý
toprak kokan bir yüreðin
buram buram susadýðý
bir yaðmurda mý saklý kalbin
eyy sevgiye susamýþ gökyüzü
eyy aklýma sýðmayan umutlarýn karanlýk yüzü
söyleyin
bu gece içinizden geçen neydi
unutulmuþ bir þehir mi
yoksa bu þehirden geçen bir yürek mi
ya da bir sorgu mu vardý düþlerinizde
yoksa kendini terk eden
bir umutsuzluk mu vurdu kalbinizi
ben seni yedi cihanda bile uzaktan sevmiþim
küçücük kalbine kocaman bir gönül vermiþim
olmadýðýn her saniye unutmayý bile içimden silmiþim
sen de gelip de bana unuttun deme sevgili
ben senin için düþlerimi bile denizlere sermiþim
dedim ya
ben karanlýk çöktüðünde bile
þiirlerimi aklýma yazan bir insaným
sen ne dersin bilmem ama
ben kalbimi ellerimle attýrmadýðým gibi
ellerime de vicdansýz yazdýrmam sevgili
terk edilmiþ bir sevgili gibi de
kandýrma kendini
.
.
.
Mawish
.
.
.
Eyy Sevgili – Mawish Þiirleri