Sen Gittin Kaldýrým taþlarýný saymak iþim Banklarý da evim belledim Denizi hüznüm Güneþi düþmaným Yaðmuru gözyaþým ettim
Sen gittin Umudun rengini siyahlarla bezedim Aþkýn gözlerini körelttim Ve yüreðimde yamalý þehirler gezdim
Sen gittin Ne helal ekmek peþine koþabildim Ne harama el sürebildim Kimi zaman yarý aç uyudum Kimi zaman da doyamadýðýmdan Uyuyabildim
Sen gittin ya Ben bir garip adam oldum Ne saðýmý hatýrlýyorum Ne soluma bakmayý biliyorum Bir sokak serserisi ayyaþ Köprü altýnda yaþayan tinerci oldum
Aslýnda sen gittiðinden bu yani Ben gecedeki yýldýz Gökyüzünde ki mavi Günü aydýnlatan güneþ Mehtabý ýsýtan ateþ Ormaný yeþile çalan aðaç oldum Oldum da Bir eski ben olmayý beceremedim
Hani vardý ya vurdum duymaz Hani söylenenlere aldýrmaz Gidene üzülmez aðlamaz Kalaný da takmaz Ýþte ben bunlarý bir zamanlar yapan O adam olmayý beceremedim tekrar Çünkü ben Çünkü ben Ben seni adam gibi sevdim Adam gibi
Yazan Seslendiren Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.