yoksun

yine yoksun bu dünyada.
ne sesin, ne kokun
ne gülüþlerin.

nerdesin kiminle
hangi þarkýyý dinliyorsun;
hangi hüznü yaþýyorsun yine?
durdu zaman o buruk þarkýda
saatler durdu, güneþ durdu.
ve sen yoksun.

bir umut arýyorum,
bir ýþýk karanlýkta.
elimi tutacak bir el; bir sevinç
bir el uzat ellerime, ne olur.
yoluma yoldaþ olacak bir ses, ne olur.
ama sen yoksun.

okyanusta bir damla su
kavrulmuþ dudaklarýma.
ve gönlümü rahatlatacak bir nefes türkü.
üþüdüm bu yalnýzlýktan.
yoruldum.
sen yoksun..

usandým buruk sevdalardan
kýrýk kalplerden.
bir hikaye anlat bana ayrýlýksýz.
bir mavi; bir yeþil:
ve nihavent olmayan bir þarký,
hüzünsüz ayrýlýksýz.
ama sen yoksun.

esen rüzgarlarda kokun
çaðlayan derelerde sesin var.
sýcaklýðýn gün ýþýðýnda,
karanlýklarda hasretin.
yaðmurlar ýslatýr beni, yalnýzým
ve sen yoksun.

ve sen yoksun bu dünyamda.
ama:
sevdandýr beni hayata baðlayan
sevdandýr acýlar içinde yüreðimi daðlayan
tanrým baðýþlasýn beni! affetsin.
o nurla, sevdanla
þu gönlümdür her gün aðlayan.
ama sen yoksun.

10.12.06

yadigar malkoç



Sosyal Medyada Paylaşın: