UYURKEN YAZDIĞIM ŞİİR
UYURKEN YAZDIÐIM ÞÝÝR
Çýkmazýndan çýkamadým, kaldýkça,caným yandý,
Seni benim,beni senin,sandýkça caným yandý,
Uyurken bile yazdýðým þiirlerimdin benim,
Bir an dilimden düþmeyen þarkýlarýmdýn benim,
Artýk kabul ettim,seni, baþkasý sevebilir,
O gül dudaklarýnýda, baþkasý öpebilir...
Ben sevmekten caydým seni,deðmezmiþsin sevmeye,
Ördüðüm o saçlarýný baþkasý örebilir...
Þimdi benim ekmek tuzsuz,tansiyonum hep yüksek,
Çok mutluyum diyeceðim, olur ya görüþürsek,
Hatta bununla kalmayýp , iyiki gitmisin be!
Zaten züðürt ün tekiyim,sevda neyime gerek
Boþ oldun kendi kendine ,tuzaðýnda eridim,
Vicdanýn çok rahat olsun çünkü haksýz ben idim,
Çünkü seni,sana ait, her þeyi seven idim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dadaş Abdullah GELGEÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.