Aðlýyorsun kimseler yok etrafýnda,
Sonra burnuna ince bir yaðmur damlasý.
Daha da aðlamak gelir içinden,
Çýkacak sanýrsýn bedeninden caný.
Hýçkýrdýkça çoðalýr damlalar,
Gözlerinden akaný unutturur sana.
Hatýrlamazsýn yaþ mý yaðmur mu?
akýyor mu yaðýyor mu?
Sonra ayaða kalkarsýn ve baðýrmaya baþlarsýn,
unutursun yaðmur yaðýyor mu duruyor mu?
Sonra bir soru peyda olur içinde:
Gökyüzü aðlýyor mu ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.