Gök kubbenin kýrýldýðý gecenin tam ortasý yaðmurlar dolu dizgin üstüme akýn etmiþ þeytanýn kýrk satýr mý kýrk katýr mý diye þart koþtuðu akþam üstü kaldýrýmlar ayak izlerinden moraran tenleriyle zor kaçan ayaklarýmý yakalamak üzere.
Küf kokan bu caddeler kaçýþ yolumu kapatýyor gölgeler arasýndan bir aþk yaratýyor.
Heyhat karabasanýn tam ortasýndayým elim yarýnlarýn gözlerinden akan yaþlara uzanýyor yanýyor parmaklarým çekiyorum kendime dilim parmaklarýmda ki yanýklarý yalýyor geçsin istiyorum sýzýsý geçmiþin bir tutam gülücüðünü üstüne sürüyorum bebek teni gibi parlýyor bir an kýrýþýyor sonra büyüyüp çocukluðum terkediyor beni yürüyüp..
Halbuki nasýl da saklamýþtým kolu kopuk bebeðimi içimde þimdi þekilden þekile giren bir hayalete döndü sayende..
Yere düþen bir parça döküntü ruha takýlýyor ayaðým alýp almamak arasý tereddüt yaþarken yüreðim birden çamur olup yüzümü kaplýyor kendi o bitimsiz acýlarýný ta içime saplýyor.
Sus diyorum aðlama görünmesin karanlýk yüzün aydýnlýða.
Göðsümde henüz doðamayan günün sancýsý aðardý aðaracak gözümde ki perdeyi kaldýrýyorum ’ Merhaba’ diyor tekrar ben olan sesim onsuz dudaklarýmdan kayýp düþüyor avuçlarýma yýkayýp yüzüme sürüyorum Elhamdülillah diyerek yeni doðan güneþe yüreðimi dönerek.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.