Oturmuş Taşa
OTURMUÞ TAÞA
Bir adam gördüm hayatýndan býkmýþ,
Birileri onun gönlünü kýrmýþ,
Kim olduðunu demez onunla sýrmýþ,
Kalkamamýþ yerden oturmuþ taþa.
Baktým’ki gözlerinden yaþlar akar,
Arkasýna dönüp geriye bakar,
Gördüklerim beni gönülden yakar,
Saç sakal karýþmýþ oturmuþ taþa.
Kalmamýþ kimsesi evine gider,
Geçirdiði günlere kahýr eder,
Sonunu biliyor kendide yiter,
Üstü baþý yýrtýk oturmuþ taþa.
Mustafa baktý tanýdý’mý seni,
Yüreðim sýzlayýp aðlattýn beni,
Unutmak’mý mümkün’mü bilmem seni,
Güneþ yakmýþ teni oturmuþ taþa,
Mustafa HAMÝÞ
ÞAÝR
24.02.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.