Bir deðil binbir sýrra mazhar olur erenler
Nuruyla aydýnlanýr Hakk yolunda gidenler
Korku nedir bilmeden yol alýr gece gündüz
Kalbini dergâh yapýp sabah akþam ölenler
Þerde hayýr arayýp mutlak yorarlar hayra
Aþk ile sermest olur dünyadan el çekenler
Giyen yanar kavrulur fanilik hýrkasýný
Yanmaya müptelâdýr caný sýrra verenler
Nefsini hiçe sayýp vazgeçer benliðinden
Seyreder gökyüzünde hidayete erenler
Vuslat hazzýna varýp bihuþ olur huzurda
Ulviyet deryasýnda feyz ile gül derenler
Arzu etmez yüreði ne cennet ne cehennem
Mabud’u görmek ister postu yere serenler
Güler Öz
g.öz))
"VAV! Ýlahi Aþkýn Ýlk Baþladýðý Andýr."
Vav!
Ýnsan vav þeklinde doðar, bir ara doðrulunca kendini elif sanýr. Ýnsan iki büklüm yaþar, oysa en doðru olduðu gün ölmüþtür. Kulluðun manasý vav’dadýr, elif uluhiyetin ve ehadiyetin si mgesidir. O yüzden Lafz-ý ilahi elif’le baþlar. Elif kainatýn anahtarýdýr, vav kainattýr. Rabb’i vav gibi mütevazý olsun ister kullarý. Musa dal olmuþtur ama Firavun’un gözü Elif’te kalmýþtýr.
(alýntý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.