Usandým yeþermemiþ umutsuz bahçeyi beklemekten,
Usandým, tarla kuþunun sesinden
Usandým bu yürekten, kendimden
Usandým durup durup seni özlemekten.
Hasretim, rengine siyah mý desem
Aðarmak bilmiyor sonsuz geceler
Ya gülerdim ya ölürdüm
Görsem ömrümden uzansa sensiz geceler...
Almak istedim, ellerini alamadým
Bakmak istedim, gözlerine bakamadým
Sarmak istedim, kollarýma saramadým
Görmek istedim, son defa göremedim
Kaybetme korkusu taa içimdeyken,
Bekle diyorsun, döneceðim bir gün
Beden beklemesine bekliyor ama
Yürek kan aðlýyor sensiz geçen her gün...
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.