Dudaktan dökülsün huzur

Aylardan Eylül
Gülümset beni
Ey vicdan!
Sesini hissettir
Anlat yüreðimdeki sevgiyi
Nedendir anlamaz insan, insaný
Ýçim sýkýldý demiþ kadýn
Bir nefes alsam
Yüzüme hafif bir rüzgar çarpsa
Yeniden doðacaðým o anda…
Sessiz bir çýðlýk
Güvercin misali
Sormuþ kafeste miyim
Bedenimi mi hapsettiler kafese!
Yoksa sevmek hapsolmak mýydý kafeste!
Bir Kadýn
Bir Erkek
Vermiþse el ele
Kalpler bir olduktan sonra
Sevgi, her an her yerde.
Güven duymuyorsa çiftler birbirine
Anlayamýyorsa ruh hallerini
Birinin mutlu olduðu anda
Diðeri o mutluluða gölge düþürüyorsa
Ey vicdan! Neredesin! Duyur sesini.
Sevmek, sevdiðinin mutluluðuyla coþmak
Hüznüyle yoðrulmak
Onun nefesiyle nefes almaktýr.
Nefes alamadýðýný hissettiðinde sevdiðinin
Nefesine nefes katmaktýr.
Hayatý paylaþmak
Hayat arkadaþý olmak
Sevgi tohumu serpmektir her anýna
Sevgiyi, güveni saygýyý yaþamaktýr doyasýya.
Ey vicdan!
Kalpten dudaða gitmeden önce kelimeler
Duyur sesini
Bir eylül gecesi
Üzülmesin bir tane daha dünya iyisi.



29.09.2013

Sosyal Medyada Paylaşın: