Oysa Aşk Çoktan Ölmüştür
Yalnýzdý adam
Ýçindeki haykýrýþlarý intihar ederken
Olduðu yere öylece çöküyor
Mantosunun cebinden çýkardý sigarasýný
Diðer elinde çakmaðýyla yakmaya çalýþýyordu
Yorgundu adam
Zor bela yaktýðý sigarasýný
Gözyaþýyla ýslattýðý mendilini avucunda sýkarak
Öylece uzandý yýðýldýðý yere baþý önüne düþüyordu
Bir kaç sigara daha yaktý
O hareketli dünyasý karanlýklar içerisinde boðulurken
Gözlerinde biriktirdiði yaþlarýný içine boþaltýyordu
Anasýndan ölü doðmuþ masum bir bebek gibi
Ölümü kendine yakýþtýrýrken
Nasýl olsa ben ölmüþüm diyordu
Yaþasýn diye emziriyordu çocuðu
Belki dedi
Bizim bilmediðimiz þeyler vardýr
Nefesi kesilirken
Aðla biraz daha aðla yalnýzlýðým
Kibirli vuslat kapý deliðinden içeri sýzmadan
Aðla biraz daha aðla sinesini yýrtarak haykýrýyordu adam
Unutamadým diyordu
Ne kadar da yaralar kabuk baðlasa da baðlasýn
Acýlar unutulmaz
Bir deprem olur yüreðinin en kuytu köþelerinde
Kalbini körükler özlem özlediðin zamanlar
Sevmek deðil ölmekmiþ dersin kurtuluþ benim için
Ve
Ne artýk bir daha seversin
Nede yaþarken ölen kalbini ellerinle gömersin
Oysa aþk
Benim için çoktan ölmüþtür diyor adam...Remziye ÇELÝK
22.02.2014 Cumartesi
Sesiyle þiirime eþlik eden ablasýnýn gülü Mesut Ünlüye Teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.