Binlerce kilometre yolu koþarak
Sana gelmek istediðim yalnýzlýk vakitlerinde,
Ne zaman elimi yüzüme götürsem
Kapanýyor göz kapaklarým
O ince çizginin arasýndan
Bir kaç damla yaþ süzülüyor,
Avuçlarýma akýyor ve kumda oynamýþ,
Elleri kirlenmiþ çocuklar gibi.
Ovuþturuyorum ellerimi, görmesinler diye
Sana ait olan her bir hücreme
Kemoterapi yapýyorum sensizlik vakitlerinde
Bakma sen saçlarýmýn aðarmasýna,
Kumda oynayan çocuklarýn ellerinden gelen
Tozdur, topraktýr hasret kaldýðým.
Ne zaman gözlerimi diksem yýldýzlarý
Kapatan bulutlarýn üzerine,
Öksürmekten okuyamýyorum o en sevdiðin þiiri
Ben, en parlak olan yýldýzý seçmedim sen diye
Aksine, en sönük, en ulaþýlmaz,
En yalnýz ve fark edilmeyen, sadece bana ait olan.
Kimsenin göremeyeceði yýldýzý kayarken izledim
Onunla beraber tekrar avuçlarýma düþtü yalnýzlýk
Can çekiþerek bir o yana bir bu yana
Savurdu kendini neþter misali
Ellerim kan içinde,
Ýçinde ki gözlerimden yaþlar damlamýyor artýk
O ince çizginin içine
Hapsediyorum gözlerimden süzülen kanlarý.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.