Bir nefes daha sabret

Haydi git de, mahkum et yalnýzlýða eceni
Deliler de kuramaz tek baþýna muhabbet
Çevrilir her tarafýn, ruhum sarar geceni
Uðurlamam içimden, "sevmiþim beni affet"

Dünün mazbut borçlusu alacaklýyken günden
Sunulan ýzdýraba, meyil edersin dünden
Omuzlarýn eðilmiþ zaten hasret yükünden
Sakýn düþünme beni, git de artýk rahat et

Kimsenin suçu deðil, yaðan yaðmur zamansýz
Aþk sadece bir lütuf, karþýna çýkar ansýz
Kimi sever, sevilir, kiminin ki imkansýz
Zaman çare olsa da, iz kalýr ilelebet

Gurbet içimizdeyken, yakýn ýrak fark etmez
Fizan’da yaþansan da, seven yürek terk etmez
Ýnsanýn eti yenmez, derisiyse kürk etmez
Bir tesadüf deðildin, var derdim bir alamet

Kalbime hükmederken, yolsuz izsiz tur attýn
Ellerin yüreðimde, yokluðunu arattýn
Hayaline sarýlýp, toprak olsam murattýn
Ve lakin malum olmaz, ölümün adý namert

Tut ki düþüp denize, bir yýlana sarýldým
Tut ki sen ödevimsin, mahþer günü soruldum
Tut ki, ben o gönül de, zenginliðe vuruldum
Ne kaldý þurda sona, bir nefes daha sabret

Aliye UYANIK (BOZOK KIZI )

20. 02.2014/ GEBZE


Sosyal Medyada Paylaşın: