elais masum deðiliz
ne olur asma pervasýz gülüþlerini kan oturmuþ göz bebeklerime
biz
kelebekleri hapsetmiþtik avuçlarýmýza çocukca
kelebek tozu bulaþtý çýrpýndýkca
ölüm sessizliðinin kol gezdiði parmak uçlarýmýza...
kelimeleri tedirgin ettik
þiirlerden söküp bitip tükenmez kavgalara sürüklendik
sesimi soluðumu gömdüm ýslak kaldýrýmlara
kör sokak lambalarýnýn ardýndaki soðuk gölgelere
elais katlettim o renkli düþleri
bakma ellerime masumiyetin çýðlýklarý bulaþmýþ tenimize
elais her þiir
sevdaya ait virane yüreklere açýlan kapýydý oysa
sadece adýn adýmýn yanýna baþýn omuzuma nasýlda yakýþýyor
o matem kuþanmýþ þehirden dön bir bak kasabaya
bahar boyalý biz yoksulu bir yaný düþük kýyama durmuþ mevsim
koca daðýn yamacýnda menekþeler boy vermiþ
bahçede mor ortancalar saksýda pembe begonyalar dönmelisin...
elais
verandada bizli yedi renkli gülüþler eksik
üç nokta koyuyorum her mýsranýn sonuna tefsire muhtaç...
elais kasaba bizli sevinclere kollarýný açmýþ
nisan yaðmurlarý baþlamadan göçerler dönmeden gelmelisin
çaðlalar çiçeklendi
yol kenarýnda tel tel papatyalar her bahar biraz cennet kokar
yeni doðmuþ bir bebek misali hadi dön öksüz baharýmý cennet yap...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.